وقتی از ورزش ،مسابقات ورزشی و...صحبت می شود ، شاید بسیاری آن را صرفا به عنوان یک سرگرمی در نظر بگیرند ودر بهترین حالت ، ورزش را در تقویت سلامت افراد جامعه و تاثیرات مثبت اجتماعی آن موثر بدانند.

    بارها شنیده ایم که این همه سرمایه گذاری در  ورزش برای چیست؟ یا چرا باید بودجه کشور صرف ورزشی شود که نتیجه ای برای جامعه ندارد؟

  ولی  امروزه دراقتصادهای پیشرفته و بسیاری از کشور های جهان از ورزش به عنوان یک صنعت نام برده می شود.به طوریکه این صنعت یکی از صنایعی است که به سرعت در حال رشد است و با جنبه های مختلف اقتصادی در آمیخته است.

     طبق تعریف ،صنعت ورزش، گونه‌ای از بازارهای اقتصادی است، که در آن افراد، شرکت‌ها، کسب‌وکارها و سازمان‌های درگیر در تولید، تسهیل، ترویج یا سازماندهی بر فعالیت‌های ورزشی متمرکز می‌باشند.

از آنجا که ثروت یک ملت از طریق استفاده از امکانات و ظرفیتهایی است که به تولید کالا و خدمات مورد نیاز عامه مردم می انجامد.بنابراین می توان اذعان داشت، جامعه ای ثروتمندتر است که امکان بیشتری برای تولید داشته باشد وبتواند از این امکانات بهره کافی ببرد.

   در صنعت ورزش محصولات عرضه شده به خریداران در این بازار، شامل: کالا، خدمات، اشخاص، مکان‌ها یا ایده‌هایی می‌باشند، که بصورتی با ورزش مرتبط هستند.

    تولید انواع کالاها و تجهیزات ورزشی، پرورش مربیان ورزشی، تاسیس نهادهای مرتبط ورزشی، ایجاد مکانهای ورزشی، تربیت ورزشکاران حرفه ای، پزشکان ورزشی وبسیاری دیگر همچون رسانه ها و...ضمن ایجاد اشتغال، موجبات افزایش درآمد را فراهم می آورند.مضاف بر اینکه، با حرفه ای شدن هریک ازموارد مذکور،امکان تبادل و تجارت خارجی و متعاقبا کسب درآمد ارزی میسرمی گردد.

  بنابراین هر صنعتی که قدرت و بنیه اقتصادی جامعه را افزایش دهد و بتواند بهره مندی از شرایط مادی، فرهنگی و اجتماعی بهتری را برای مردم جامعه فراهم  آورد، قطعا نیازمند سرمایه گذاری و ظرفیت سازی برای تولید است.

ادامه دارد...

مریم السادات مهدوی

اول تیر ماه۱۳۹۷

منابع:

دکتر محمد طبیبیان، اقتصاد کلان

دکتر عسگریان، گزارش رادیو ورزش

سایت ویکی پدیا